Zee-afzettingen, droogmakerij
Zeeafzettingen in de droogmakerij met bewoningssporen vanaf de Middeleeuwen komen, net als de zeeafzettingen met restveen, voor in het centrale en noordelijke deel van de provincie.
Vanaf de late Middeleeuwen werden hier zowel natuurlijke meren als gegraven (veen)plassen drooggelegd. Zo ontstonden de diep gelegen en vaak uitgestrekte droogmakerijen in het centrale en noordelijk deel van de provincie.
De bodem van deze droogmakerijen bestaat meestal weer uit oude zeeafzettingen. Bewijzen voor oude bewoning zijn schaars. Het meest aansprekende voorbeeld betreft de vondst van een prehistorisch kamp op een veeneiland van rondtrekkende jagers en vissers bij Bergschenhoek.
(Plaatje Prehistorie, opgraving visfuik).