Algemeen

De criteria waarmee de waardering is uitgevoerd zijn:
- samenhang
- gaafheid
- zeldzaamheid

Op basis van deze criteria zijn waarden toegekend in drie categorieën: nederzettingen van zeer hoge waarde, hoge waarde en redelijk hoge waarde. Daarbij kunnen twee verschillende 'waarderingslagen' worden onderscheiden:

1. Formele waarden: waarden die, als te beschermen, via provinciale en/of nationale regelgeving zijn vastgelegd.
2. Overige waarden: niet (of nog niet) in provinciale en/of nationale regelgeving vastgelegd, maar wel beleidsmatig algemeen als zodanig erkend.

ad 1) Bij de eerste laag betreft het bijvoorbeeld door het rijk beschermde stads- en dorpsgezichten en monumenten of door de provincie aangewezen molen- en landgoedbiotopen (zie ook kaart 4).

ad 2) Bij de tweede laag - waarin de meeste gekarteerde nederzettingen vallen - bestaat er een maatschappelijke consensus over hun cultuurhistorische waarde. Vaak is deze waardering ook in beeldkwaliteitsplannen of welstandnota's vastgelegd.

De waardering heeft dezelfde abstractiegraad als de inventarisatie op de kenmerkenkaart. Voor de waardenkaart geldt daarmee dat de huidige stand van zaken wordt weergegeven en er geen complete waardering heeft plaatsgevonden van alle aanwezige elementen.