Algemeen

De criteria waarmee de waardering is uitgevoerd zijn:
- samenhang
- gaafheid
- zeldzaamheid

Op basis van deze criteria zijn waarden toegekend in drie categorieën: vlakken/lijnen van zeer hoge waarde, hoge waarde en redelijk hoge waarde. Daarbij kunnen twee verschillende 'waarderingslagen' worden onderscheiden:

1. Formele waarden: waarden die, als te beschermen, via provinciale en/of nationale regelgeving en richtlijnen zijn vastgelegd (zie ook kaart 4).
2. Overige waarden: niet (of nog niet) in regelgeving vastgelegd, maar wel beleidsmatig algemeen als zodanig erkend.

Bij de tweede laag - waarin de meeste gekarteerde elementen vallen, zoals poldergrenzen, dijken en tiendwegen - bestaat er doorgaans een maatschappelijke consensus over hun cultuurhistorische waarde. Zo wordt bijvoorbeeld het belang van het polderlandschap, oude dijken, trekvaarten of verdedigingslinies algemeen ingezien.

De waardering heeft dezelfde abstractiegraad als de inventarisatie op de kenmerkenkaart. Voor de waardenkaart geldt daarmee dat de huidige stand van zaken wordt weergegeven en er geen complete waardering heeft plaatsgevonden van alle aanwezige elementen.